De getijdenbrug, de vertelster kwam vanuit Leuven naar ons toe !

De Getijdenbrug is het eerste deel van Chris Mould's reeks 'Vreselijk Vreemde Verhalen'. De serie kent inmiddels zes delen waarvan de eerste vier al een Nederlandse vertaling hebben gekregen. Hoofdpersoon in de serie is de introverte Stanley Buggles die het landgoed de Kaersenborgh op het eilandje Kramperduin erft van zijn overleden oudoom. Wanneer Stanley in de Kaersenborgh aankomt om er de zomer door te brengen, valt hem meteen op dat er vreemde dingen gaande zijn op Kramperduin. Niet veel later wordt Stanley dan ook ingelijfd door drie piraten (met hevig Noord-Brabants accent) om de plaatselijke weerwolf te bevechten. De drie zeerovers blijken echter ook nog een verborgen agenda te hebben.

Mould heeft een leuk, makkelijk leesbaar boek afgeleverd dat liefhebbers van 'Pirates of the Caribbean' films zeker zal aanspreken. Het verhaal neemt een vliegende start en mindert geen vaart tot de allerlaatste pagina. Het gevolg is dat er helaas weinig aandacht is voor de uitdieping van de personages of de setting. We krijgen de hoogstnoodzakelijke informatie en dan raast het verhaal alweer verder naar de volgende actiescène. Het vriendelijke, wat verlegen hoofdpersonage Stanley is net als de andere personages nogal eendimensionaal. Kramperduin wordt voornamelijk bevolkt door stereotype personages als Reinout Flint, de ongure piraat, en mevrouw Karpetti, de moederlijke huishoudster. Jonge lezers zal dit gebrek aan diepgang wellicht niet storen, maar voor iets oudere lezers had het boek ongetwijfeld langer mogen zijn. Misschien volgt deze uitdieping nog in de latere delen van de serie. In dat geval zou De Getijdenbrug beter gezien worden als eerste deel van een serie in plaats van op zichzelf staand boek.

Dit eerste avontuur van de 'Vreselijk Vreemde Verhalen' is een spannend verhaal dat vooral jonge lezers zal aanspreken. Voor oudere of meer ervaren lezers is het grote mysterie in het verhaal net iets te snel te doorzien, maar dat doet niet af aan het overduidelijke plezier waarmee Mould zijn boek geschreven heeft. Het verhaal wordt ondersteund door mooie, gedetailleerde en sfeervolle tekeningen van Mould zelf.